xaskoiev
Μεταφραστής
Ο ερασιτεχνικός υποτιτλισμός είναι ένας χώρος για όλους.
Δεν υπάρχει λόγος να βλέπουμε ο ένας τον άλλον ανταγωνιστικά.
Να μη μιλάμε έστω τυπικά ο ένας στον άλλον. Να μη λέμε μια καλημέρα,
καλή αρχή όταν κάποιος αρχίζει κάτι κλπ. Έχουμε το ίδιο χόμπι, έχουμε
τόσες ταινίες και σειρές. Δεν χρειάζεται να παίρνουμε ο ένας τη δουλειά
του άλλου, να κρατάμε μούτρα, να κάνουμε σαν παιδιά και ειδικά τώρα
που έχουμε τόσους περιορισμούς.
Δεν μπορούμε να βγούμε έξω χωρίς sms, δεν θα γιορτάσουμε παραδοσιακά
τα Χριστούγεννα, δεν θα δούμε τους ανθρώπους μας που πιθανώς να είναι
σε άλλη πόλη. Δεν θα κάνουμε ούτε μια κίνηση να ανταλλάξουμε ευχές;
Να γνωριστούμε; Να κάνουμε λίγο χαβαλέ όλοι μαζί και να νιώσουμε όμορφα;
Για ποιο λόγο;
Οκ θα μου πεις δεν βλέπεις τι γίνεται με τα διάφορα site και online site
που βγάζουν λεφτά από τον δικό μας κόπο μέσω adware ή συνδρομών;
Το βλέπω και λυπάμαι. Αλλά κι εσείς κι εγώ δεν έχουμε καμία ανάμειξη
με τέτοια μέρη, μπορεί να προβάλουν την εθελοντική δουλειά μας
και να είναι πιο εύκολα προσβάσιμη στο κόσμο αλλά δεν έχουν καμία σχέση
με εμάς. Σοβαρά οι περισσότεροι εδώ μέσα δεν έχουμε πάρει ούτε cent κι ούτε
θέλουμε λεφτά. Το κάνουμε ο καθένας για το λόγο του. Επειδή το γουστάρουμε.
Ας πούμε εμένα με βοηθάει με το μετατραυματικό στρες, όσο ασχολούμαι
με τους υπότιτλους ξεχνάω τα προβλήματα μου. Δεν σκέφτομαι μίζερα,
μαθαίνω καλύτερα Αγγλικά, βελτιώνω τα Ιταλικά μου και δεν ξοδεύω
τον χρόνο μου στα social media να τσακώνομαι με το κάθε ένα. Είναι
το χόμπι μου, το καταφύγιο μου που αρνούμαι να το παρατήσω.
Δεν θέλω να το αφήσω γιατί γνώρισα καλά παιδιά, που μου έμαθαν τόσα πράγματα
και τους ευχαριστώ όλους είτε συνέχισα στις ομάδες τους είτε όχι. Έκανα δυο φίλες
την Midnightlover και την adespoti, που μπορεί να χάνομαι αλλά πάντα μου λείπουν.
Πάντα τις σκέφτομαι. Γνώρισα τον Antonino, τον trias που κάθε φορά μου λένε
να σε βοηθήσω σε κάτι; Που αν ψάχνω κάτι και δεν το βρίσκω με βοηθούν να το βρω.
Που η αποδοχή τους και ο τρόπος τους μου δίνουν τόσο κουράγιο να συνεχίσω
και με υπολογίζουν σε κάτι που κάνουν οι ίδιοι και ρωτούν αν θέλω να συμμετέχω.
Ξέρετε τι ωραία θα ήταν αν όλοι ήμασταν έτσι υποστηρικτικοί με τους γύρω μας;
Αν συνεργαζόμασταν, αν συζητούσαμε παρά τους διαφορετικούς χαρακτήρες μας
θα βλέπατε μεγάλη διαφορά, πολλοί δεν θα έφευγαν. Θα εμπνέονταν κι άλλοι
να μάθουν να προσφέρουν. Θα μου πεις είναι αδύνατον με ανθρώπους
που κοιτάνε τι θα αποκομίσουν. Γράψτε τους.
Εμείς δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα. Είτε μόνοι, είτε σε ομάδες.
Κάνουμε αυτό που θέλουμε. Σίγουρα έχουμε κάνει λάθη όλοι μας
κάποτε μοιράζοντας δουλειές μας χωρίς κέρδος εδώ κι εκεί. Έχοντας
χαθεί με ανθρώπους που συνεργαζόμασταν καλά για λόγους που ούτε
καν θυμόμαστε αλλά δεν χάσαμε την μαγκιά μας. Την ανθρωπιά μας.
Ας πούμε ένα "θες βοήθεια;" σε κάποιον ας πούμε "έλα να βγάλουμε
ένα εργάκι για τη πλάκα μας", ξέρετε ας γνωριστούμε, ας γελάσουμε.
Ας ενωθούμε λιγάκι κι ας μην κάνουμε τα πάντα μαζί. Είναι μια ωραία
κίνηση που θα αλλάξει και την ψυχολογία.
Όσο για εσάς τους θεατές, μπείτε κι εσείς στον χώρο.
Ειδικά εσείς που κράζετε για καθυστερήσεις, να δείτε πόση δουλίτσα
έχει ένα φαινομενικά απλό κείμενο. Μπείτε να δείτε και θα καταλάβετε
πολλά από όσα σας λέμε και αρνείστε να τα καταλάβετε.
Δεν θέλουμε να σας στερήσουμε το επόμενο επεισόδιο σας,
δεν μας αρέσει να σας βασανίζουμε. Αλλά έχουμε υποχρεώσεις.
Δουλεύουμε, κάνουμε μαθήματα ηλεκτρονικά, ο καθένας κάνει κάτι
άλλο συγχρόνως αλλά προσφέρει δωρεάν, παιδεύετε για να το φτιάξει
και δεν αγκομαχάει. Το κάνει ξανά και ξανά, για τον εαυτό του,
για εσάς, για όλους.
Μην είστε πιεστικοί, μην είστε προσβλητικοί, μην αποθαρρύνεται
όσους αρνούνται να φύγουν και δεν τα παρατάνε μια μέρα όλα
ξαφνικά χωρίς εξήγηση. Οι περισσότεροι εδώ μέσα σας απαντάμε.
Σας λύνουμε απορίες, δεν σας κρυβόμαστε. Πείτε μας αυτόν τον καλό
λόγο δεν σας κοστίζει, πείτε μας κάτι που να μην μας χαντακώνει. Δεν
φαντάζεστε πόσο βοηθάει. Όσο για τους θεατές που περιμένουν
υπομονετικά και λένε "πάρε το χρόνο σου", "σε καταλαβαίνω",
"ευχαριστώ γι αυτό", "σε στηρίζω", αξίζετε κάθε λεπτό που αφιερώνουμε.
Δεν υπάρχει λόγος να βλέπουμε ο ένας τον άλλον ανταγωνιστικά.
Να μη μιλάμε έστω τυπικά ο ένας στον άλλον. Να μη λέμε μια καλημέρα,
καλή αρχή όταν κάποιος αρχίζει κάτι κλπ. Έχουμε το ίδιο χόμπι, έχουμε
τόσες ταινίες και σειρές. Δεν χρειάζεται να παίρνουμε ο ένας τη δουλειά
του άλλου, να κρατάμε μούτρα, να κάνουμε σαν παιδιά και ειδικά τώρα
που έχουμε τόσους περιορισμούς.
Δεν μπορούμε να βγούμε έξω χωρίς sms, δεν θα γιορτάσουμε παραδοσιακά
τα Χριστούγεννα, δεν θα δούμε τους ανθρώπους μας που πιθανώς να είναι
σε άλλη πόλη. Δεν θα κάνουμε ούτε μια κίνηση να ανταλλάξουμε ευχές;
Να γνωριστούμε; Να κάνουμε λίγο χαβαλέ όλοι μαζί και να νιώσουμε όμορφα;
Για ποιο λόγο;
Οκ θα μου πεις δεν βλέπεις τι γίνεται με τα διάφορα site και online site
που βγάζουν λεφτά από τον δικό μας κόπο μέσω adware ή συνδρομών;
Το βλέπω και λυπάμαι. Αλλά κι εσείς κι εγώ δεν έχουμε καμία ανάμειξη
με τέτοια μέρη, μπορεί να προβάλουν την εθελοντική δουλειά μας
και να είναι πιο εύκολα προσβάσιμη στο κόσμο αλλά δεν έχουν καμία σχέση
με εμάς. Σοβαρά οι περισσότεροι εδώ μέσα δεν έχουμε πάρει ούτε cent κι ούτε
θέλουμε λεφτά. Το κάνουμε ο καθένας για το λόγο του. Επειδή το γουστάρουμε.
Ας πούμε εμένα με βοηθάει με το μετατραυματικό στρες, όσο ασχολούμαι
με τους υπότιτλους ξεχνάω τα προβλήματα μου. Δεν σκέφτομαι μίζερα,
μαθαίνω καλύτερα Αγγλικά, βελτιώνω τα Ιταλικά μου και δεν ξοδεύω
τον χρόνο μου στα social media να τσακώνομαι με το κάθε ένα. Είναι
το χόμπι μου, το καταφύγιο μου που αρνούμαι να το παρατήσω.
Δεν θέλω να το αφήσω γιατί γνώρισα καλά παιδιά, που μου έμαθαν τόσα πράγματα
και τους ευχαριστώ όλους είτε συνέχισα στις ομάδες τους είτε όχι. Έκανα δυο φίλες
την Midnightlover και την adespoti, που μπορεί να χάνομαι αλλά πάντα μου λείπουν.
Πάντα τις σκέφτομαι. Γνώρισα τον Antonino, τον trias που κάθε φορά μου λένε
να σε βοηθήσω σε κάτι; Που αν ψάχνω κάτι και δεν το βρίσκω με βοηθούν να το βρω.
Που η αποδοχή τους και ο τρόπος τους μου δίνουν τόσο κουράγιο να συνεχίσω
και με υπολογίζουν σε κάτι που κάνουν οι ίδιοι και ρωτούν αν θέλω να συμμετέχω.
Ξέρετε τι ωραία θα ήταν αν όλοι ήμασταν έτσι υποστηρικτικοί με τους γύρω μας;
Αν συνεργαζόμασταν, αν συζητούσαμε παρά τους διαφορετικούς χαρακτήρες μας
θα βλέπατε μεγάλη διαφορά, πολλοί δεν θα έφευγαν. Θα εμπνέονταν κι άλλοι
να μάθουν να προσφέρουν. Θα μου πεις είναι αδύνατον με ανθρώπους
που κοιτάνε τι θα αποκομίσουν. Γράψτε τους.
Εμείς δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα. Είτε μόνοι, είτε σε ομάδες.
Κάνουμε αυτό που θέλουμε. Σίγουρα έχουμε κάνει λάθη όλοι μας
κάποτε μοιράζοντας δουλειές μας χωρίς κέρδος εδώ κι εκεί. Έχοντας
χαθεί με ανθρώπους που συνεργαζόμασταν καλά για λόγους που ούτε
καν θυμόμαστε αλλά δεν χάσαμε την μαγκιά μας. Την ανθρωπιά μας.
Ας πούμε ένα "θες βοήθεια;" σε κάποιον ας πούμε "έλα να βγάλουμε
ένα εργάκι για τη πλάκα μας", ξέρετε ας γνωριστούμε, ας γελάσουμε.
Ας ενωθούμε λιγάκι κι ας μην κάνουμε τα πάντα μαζί. Είναι μια ωραία
κίνηση που θα αλλάξει και την ψυχολογία.
Όσο για εσάς τους θεατές, μπείτε κι εσείς στον χώρο.
Ειδικά εσείς που κράζετε για καθυστερήσεις, να δείτε πόση δουλίτσα
έχει ένα φαινομενικά απλό κείμενο. Μπείτε να δείτε και θα καταλάβετε
πολλά από όσα σας λέμε και αρνείστε να τα καταλάβετε.
Δεν θέλουμε να σας στερήσουμε το επόμενο επεισόδιο σας,
δεν μας αρέσει να σας βασανίζουμε. Αλλά έχουμε υποχρεώσεις.
Δουλεύουμε, κάνουμε μαθήματα ηλεκτρονικά, ο καθένας κάνει κάτι
άλλο συγχρόνως αλλά προσφέρει δωρεάν, παιδεύετε για να το φτιάξει
και δεν αγκομαχάει. Το κάνει ξανά και ξανά, για τον εαυτό του,
για εσάς, για όλους.
Μην είστε πιεστικοί, μην είστε προσβλητικοί, μην αποθαρρύνεται
όσους αρνούνται να φύγουν και δεν τα παρατάνε μια μέρα όλα
ξαφνικά χωρίς εξήγηση. Οι περισσότεροι εδώ μέσα σας απαντάμε.
Σας λύνουμε απορίες, δεν σας κρυβόμαστε. Πείτε μας αυτόν τον καλό
λόγο δεν σας κοστίζει, πείτε μας κάτι που να μην μας χαντακώνει. Δεν
φαντάζεστε πόσο βοηθάει. Όσο για τους θεατές που περιμένουν
υπομονετικά και λένε "πάρε το χρόνο σου", "σε καταλαβαίνω",
"ευχαριστώ γι αυτό", "σε στηρίζω", αξίζετε κάθε λεπτό που αφιερώνουμε.
