Γενική Εικόνα & Θέμα
Η σειρά, μια γαλλική παραγωγή για το HBO Max, λειτουργεί ουσιαστικά ως πρίκουελ, εστιάζοντας στην άνοδο της Μαρκησίας ντε Μερτέιγ (εδώ, ως Isabelle de Merteuil) πριν γίνει η αδίστακτη ραδιούργα που γνωρίσαμε στο μυθιστόρημα και τις διάφορες κινηματογραφικές μεταφορές.
Αφού προδίδεται από τον Βαλμόντ (ο οποίος εδώ εμφανίζεται ως Gercourt), η Ιζαμπέλ ξεκινά ένα τολμηρό ταξίδι για να γίνει η κορυφαία εταίρα του Παρισιού. Η σειρά εξερευνά με θάρρος το τίμημα της συναισθηματικής και σεξουαλικής ελευθερίας σε έναν κόσμο (την εποχή των διαφωτιστών, λίγο πριν τη Γαλλική Επανάσταση) όπου οι γυναίκες είχαν ελάχιστη εξουσία. Το κεντρικό μότο είναι: "Για να γίνεις ο ήρωας της δικής σου ιστορίας, μερικές φορές πρέπει να είσαι ο κακός στις ιστορίες των άλλων."
Αφού προδίδεται από τον Βαλμόντ (ο οποίος εδώ εμφανίζεται ως Gercourt), η Ιζαμπέλ ξεκινά ένα τολμηρό ταξίδι για να γίνει η κορυφαία εταίρα του Παρισιού. Η σειρά εξερευνά με θάρρος το τίμημα της συναισθηματικής και σεξουαλικής ελευθερίας σε έναν κόσμο (την εποχή των διαφωτιστών, λίγο πριν τη Γαλλική Επανάσταση) όπου οι γυναίκες είχαν ελάχιστη εξουσία. Το κεντρικό μότο είναι: "Για να γίνεις ο ήρωας της δικής σου ιστορίας, μερικές φορές πρέπει να είσαι ο κακός στις ιστορίες των άλλων."
Τα Υπέρ:
- Συμπαγείς Ερμηνείες: Το καστ, με επικεφαλής την Anamaria Vartolomei ως Isabelle και τον Lucas Bravo (γνωστό από το Emily in Paris) ως Gercourt, είναι ιδιαίτερα δυνατό. Ο Bravo, ειδικότερα, θεωρείται από πολλούς κριτικούς ότι είναι απολύτως στο στοιχείο του ως η ενσάρκωση των χειρότερων πατριαρχικών χαρακτηριστικών.
- Ενδοσκόπηση στην Εξουσία: Η σειρά εμβαθύνει με ενδιαφέρον στους αφηγηματικούς κύκλους των παιχνιδιών εξουσίας. Δείχνει πώς η αποπλάνηση είναι κάτι περισσότερο από απλό σεξ, καθώς η Isabelle και η Rosemonde (μία νέα χαρακτήρας) πλοηγούνται σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, βρίσκοντας τρόπους να αποκτήσουν εξουσία μέσα σε αυτόν.
- Ανοιχτή Σεξουαλικότητα: Η σειρά είναι ρηχή και τολμηρή στη σεξουαλική της απεικόνιση, πράγμα που αναμένεται δεδομένου του υλικού. Ωστόσο, οι κριτικοί σημειώνουν ότι, παρότι υπάρχουν σκηνές σεξ «σχεδόν σε κάθε δεύτερη σκηνή», το περιεχόμενο δεν είναι ποτέ αυτοσκοπός (gratuitous) αλλά εξυπηρετεί την πλοκή και την εξερεύνηση της χειραφέτησης/εξουσίας.
- Αίσθηση Εποχής/Σύγχρονης Ματιάς: Καταφέρνει να έχει ταυτόχρονα μια αυθεντική αίσθηση εποχής, αλλά και μια μοντέρνα οπτική στην πλοκή, ειδικά όσον αφορά την αναζήτηση της γυναικείας χειραφέτησης.
Τα Κατά:
- Έλλειψη Γοητείας: Κάποιοι κριτικοί (όπως του Roger Ebert) αισθάνονται ότι, ενώ η σειρά εκπλήσσει, της λείπει το "κάψιμο" (sizzle). Υποστηρίζουν ότι η συναισθηματική αφήγηση δεν έχει αρκετή έλξη, και οι χαρακτήρες στερούνται διάστασης εκτός των σεξουαλικών τους παιχνιδιών και των νικών τους.
- "Άγευστες" Χειραγωγήσεις: Οι χειραγωγήσεις και οι δολοπλοκίες της Μαρκησίας δεν είναι αρκετά σκοτεινές, πονηρές ή στριφνές. Υπάρχουν, αλλά χωρίς να έχουν μια ιδιαίτερη γεύση που να τις καθιστά αξιομνημόνευτες.
- Πτώσεις πλοκής: Παρόλο που το χτίσιμο της πλοκής είναι καλά δομημένο και δυναμικό, κάποιοι κριτικοί αναφέρουν ότι τα επεισόδια 4 και 5 αρχίζουν να κουράζουν, χάνοντας τον αντίκτυπο που είχε η αρχή της σειράς, αν και οι επιβραδύνσεις είναι εύκολο να παραβλεφθούν.
Συμπέρασμα
Το "The Seduction" του HBO είναι μια ενδιαφέρουσα, τολμηρή και αισθητικά πλούσια γαλλική πρόταση.
Εάν αγαπάτε τα δράματα εποχής (σαν το Bridgerton, αλλά πιο dark και πιο γαλλικό) ή είστε λάτρης των "Επικίνδυνων Σχέσεων" και θέλετε να δείτε πώς η Μαρκησία ντε Μερτέιγ "έγινε αυτό που έγινε", πρέπει να δείτε τη σειρά.
Παρασκευή, 14 Νοεμβρίου, στο HBO Max
Υπόσχεται ένα πλούσιο, αισθησιακό και γεμάτο ίντριγκες δράμα, ακόμη και αν μερικοί κριτικοί θεωρούν ότι τα παιχνίδια εξουσίας δεν είναι αρκετά βίαια ή σαγηνευτικά όσο θα περίμενε κανείς από αυτό το εμβληματικό υλικό.
Εάν αγαπάτε τα δράματα εποχής (σαν το Bridgerton, αλλά πιο dark και πιο γαλλικό) ή είστε λάτρης των "Επικίνδυνων Σχέσεων" και θέλετε να δείτε πώς η Μαρκησία ντε Μερτέιγ "έγινε αυτό που έγινε", πρέπει να δείτε τη σειρά.
Παρασκευή, 14 Νοεμβρίου, στο HBO Max
Υπόσχεται ένα πλούσιο, αισθησιακό και γεμάτο ίντριγκες δράμα, ακόμη και αν μερικοί κριτικοί θεωρούν ότι τα παιχνίδια εξουσίας δεν είναι αρκετά βίαια ή σαγηνευτικά όσο θα περίμενε κανείς από αυτό το εμβληματικό υλικό.
 |  |  |